کد خبر: ۲۴۳۶۶۸
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۰ 11 June 2016

همانگونه كه اصنافِ مختلف ، براي خود آغاز سال دارند مانند آغاز سال تحصيلي براي طالبان علم و آغاز سال كشاورزي و نيز سالهاي شمسي ،‌ قمري ،‌ ميلادي و ... ماه مبارك رمضان نيز آغاز سال سلوكي و عبادي بندگان خداوند محسوب مي شود . سيد بن طاوس كتاب اعمال السنه خود را با اعمال ماه رمضان آغاز و به ماه شعبان ختم مي كند :

ماه شعبان قدح از دست مده كاين خورشيد  ×      از نظـر تا شب عيـد رمضـان خـواهد شد

گـل عزيزست غنيمت شمـريدش صحبت  ×        كه به باغ آمد از اين راه و از آن خواهد شد

«حافظ» از بـهر تـو آمد سـوي اقليم وجود     ×    قـدمي نـه به وداعش كه روان خـواهد شد

اهل معرفت ماه شعبان را ميقات ماه رمضان مي دانند كه در ايام اين ماه براي ضيافت الله مُحرم مي شوند و خود را آمادة حضور در مهماني خدا مي كنند .

دلا در روزه مهمــان خـــدايي    ×                   طعــام آسمـــاني را ســـزايي

در اين مه گــر در دوزخ ببندي       ×                 در جنت به رويـــت بــرگشايي

                                                                                                                مولانا

روزه به عنوان امر و تكليفي كه از خداوند حكيم صادر شده است حكمت هايي دارد كه در سطوح مختلف مطرح شده اند ، همانگونه كه روزه عام نازلتر از خاص و آن نيز نازلتر از روزه خاص الخواص واخصّ مي باشد و هر كس به اندازه معرفت و قابليت خود از اين ماه بهره        مي برد . حضرت سجاد (ع) مي فرمايد : « اربحنا افضل ارباح العالمين » ،‌ ( با ارزش ترين منافع عالمين را از ماه برخوردار شديم ) ،‌ ( صحيفه سجاديه ، دعاي چهل و شش ) . ممكن است براي كسي نيز رهاورد اين ماه غير از گرسنگي و تشنگي نباشد . حضرت علي (ع)   مي فرمايد : « كم من صائم ليس له من صيامه الاّ الجوع و الظّما » ، ( چه بسيار روزه داري كه روزه اش نتيجه اي غير از گرسنگي و تشنگي برايش ندارد . ) ، ( نهج البلاغه ،‌حكمت 45) . حضرت صادق (ع) مي فرمايد : « اذا اصبحت صائماً فليصُم سمعك و بصرك و شعرك و جلدك و جميع جوارحك اي عن المحرمات بل المكروهات ايضا » ، ( وقتي روزه گرفتن گوش و چشم و مو و پوست و تمام اعضا و جوارحت نه فقط از محرمات بلكه از مكروهات نيز روزه دار باشند . ) ، ( مفاتيح الجنان ) و باز آن حضرت در كلامي جامع مي فرمايد : « انّ الصيام ليس من الطعام و الشراب وحدهما فاذا صمتم فاحفظوا السنتكم عن الكذب و غضّوا ابصاركم عما حرّم الله و لا تنازعوا و لا تحاسدوا و لا تغتابوا و لا تمارّوا ... » ،‌( همانا روزه فقط اجتناب از خوردن و آشاميدن نيست پس وقتي روزه گرفتيد زبانتان را از دروغ نگهداريد و چشمتان را از هر آنچه خداوند حرام نموده باز داريد و نزاع نكنيد و حسد نورزيد و غيبت نكنيد و مجادله با ديگران نداشته باشيد ... » در ادامه حضرت در فرازي مي فرمايد : « و الزموا الصمت و السكوت و الصبر و الصدق و مجانبة اهل الشر و اجتنبوا قول الزور ... »  ،‌( و خود را پايبند به سكوت و صدق و دوري از اهل شر و پرهيز از بيهوده گويي نمائيد ... ) ،‌ ( مفاتيح الجنان ، باب اعمال شهر رمضان العامه ) . اشاره شد كه مراتب و مدارج روزه داري متفاوت است . در مرتبه اي پيامبر (ص) مي فرمايد : « صوموا تصحوا » ، ( زوره بگيريد تا تندرست شويد ) . (ميزان الحكمه ، ح 10927) و علي (ع) مي فرمايد : « لكل شي زكوة وزكوة الابدان الصيام » ، ( هر چيزي را زكاتي است و زكات بدنها روزه مي باشد، ( نهج البلاغه  ،‌حكمت 136)

در مرتبه اي هشام بن حكم از امام صادق (ع) مي پرسد: چرا روزه گرفتن بر مردم واجب شده است حضرت در پاسخ مي فرمايد : « انما فرض الله عز و جل الصيام ليستوي به الغني و الفقير و ذلك انّ الغني لم يكن ليجد مسّ الجوع فيرحم الفقير لانّ الغني كلّما اراد شيئاً قدر عليه فاراد الله عزو جل ان يسوّي بين خلقه و ان يَذيق الغني مسّ الجوع و الالم ليرق علي الضعيف فيرحم الجائع » ، ( خداوند عزّ و جل روزه گرفتن را واجب نموده است براي اينكه غنّي و فقير هر دو يكسان باشند و غني كه هيچگاه طعم گرسنگي را نچشيده است به فقير رحم كند ...) ، (علل الشرايع ، ج اول ) و در مرتبه اي بالاتر رسول اكرم (ص) مي فرمايد : « واذكروا بجوعكم و عطشكم فيه جوع يوم القيامه و عطشه » . امام رضا (ع) نيز مي فرمايد : علت تشريع روزه پي بردن به تشنگي و گرسنگي قيامت مي باشد . حضرت (ع) در نامه اي براي سنان اينگونه مرقوم مي فرمايد كه : «لعرفان مسّ الجوع و العطش ذليلاً مستكيناً ماجورا محتسباً صابراً و يكون ذلك دليلا له علي شدائد الاخره مع ما فيه من الانكسار له عن الشهوات واعظاً له في العاجل دليلا علي الآجل ...) ، ( علل الشرايع ، ج اول ) .

در مرتبه اي بالاتر رسول اكرم مي فرمايد : « الصوم جنّه من النار » ، ( روزه سپري مقابل آتش است ) ، ( امالي ، شيخ مفيد ، مجلس 42 ) . هم آتش شهوت در دنيا و هم آتش جهنم در آخرت . دركلامي ديگر رسول اكرم (ص) مي فرمايد : « عليكم بالصوم ، فانّه محمسةٌ للعروق و مذهبهٌ للاشر » ، ( بر شما باد به روزه گرفتن كه آن رگها را مي برد « شهوت را كم مي كند» و سرمستي را زايل مي سازد ) ، ( ميزان الحكمه ، ح 10918 ) . و در بُعد اخروي فوايد روزه ، حضرت علي (ع) مي فرمايد : « وصوم شهر رمضان فانّه جنّهٌ من العذاب » ، ( روزه ماه رمضان، سپر نجات از عذاب الهي است ) . در اين ماه درهاي دوزخ بسته و درهاي بهشت باز مي شون . رسول اكرم (ص) مي فرمايد : « ابواب الجنان في هذا الشهر مفتحه فسلوا ربكم ان لا يغلقها عليكم و ابواب النيران مغلقة فسلوا ربكم ان لا يفتحها عليكم » ، ( مفاتيح الجنان ،‌باب اعمال شهر رمضان العامة » در واقع  مفتاح ، همان مغلاق مي باشد و كليد باز كردن در بهشت و بستن در جهنم زندگي توأم با مراقبه ماست كه به يك سمت باز و به سمت ديگر مي بندد . در اين ماه عظيم درهاي آسمان معرفت و معنويت به روي بندگان باز مي باشد . از رسول اكرم (ص) نقل شده كه خداوند در وصف اين ماه مي فرمايد : « بعزّتي و جلالي لقد امرتُ ملائكتي بفتح ابواب السموات للداعين من عبادي و امني » ، ( به عزّت و جلالم سوگند ملائكم را به باز كردن درهاي آسمان بر روي بندگان دعاخوانم مأمور نموده ام ) .

از ديگر رهاوردهاي روزه گرفتن ، آمرزش گناهان مي باشد . رسول اكرم (ص) مي فرمايد: «ما من صائم يحضر قوماً يطعمون الّا سبّحت اعضاؤه و كانت صلاه الملائكه عليه و كانت صلاتهُم استغفاراً » ، ( هيچ روزه داري نيست كه بر عده اي در حال غذا خوردن وارد شود مگر اينكه اعضايش تسبيح گويند و فرشتگان بر او درود فرستند و درود فرشتگان آمرزش خواهي           است .)، ( ثواب الاعمال ، ص 77 ) .  باز رسول اكرم گرامي اسلام مي فرمايد : « من تمسّك في شهر رمضان بسةخصال غفرالله ذنوبه ، ان يحفظ دينه و يصون نفسه و يصِل رحمه و        لا يوذّي جاره و يرعي اخوانه و يخزن لسانه » ، ( هر كس در ماه رمضان به شش صفت آراستگي جويد خداوند گناهانش را مي بَخشد ، دينش را محافظت مي كند و مراقب نفس خود باشد و صله رحم كند و همسايه اش را آزا و اذيت نكند و برادرانش را مراعات و ملاحظه نمايد و زبانش را [ از گفتار نسنجيده و نابجا ] نگهدارد . باز در احاديث نقل شده است كه خداوند در هر شب ماه رمضان فوجي از گنهكاران را مورد عفو و رحمت خود قرار مي دهد تا اينكه در شب عيد فطر كه « ليلة الجوائز »  مي باشد برابر با تمامي شبهاي ماه رمضان از گنهكاران مي بخشد و اين تعابير به رحمت فراگير و ناپيدا كرانه خداوند دلالت دارند . حضرت سجاد (ع) خطاب به اين ماه گرامي مي فرمايد : « السلام عليك من مجاور رقّت القلوب و قلّت فيه الذنوب ... السلام  عليك ما كان امحاك للذنوب » ، ( سلام بر تو   [ خدا حافظ ] اي ماهي كه دلها در سايه همنشيني با تو به نرمي مي گرائيد و گناهان كم شد ... سلام بر تو چقدر از گناهان را از بين بردي ) ،‌( صحيفه سجاديه ،‌ دعاي چهل و شش ). از وجوه تسميه ماه مبارك به رمضان اين است كه رمضان از ريشه رمض به معني سوزاندن  مي باشد و اين ماه گناهان را مي سوزاند و از بين مي برد اگر روزه توأم با شرايط باشد . جابربن عبداله از رسول اكرم (ص) نقل مي كند كه حضرت فرمود: « يا جابر ! هذا شهر رمضان من صام نهاره و قام ورداً من ليلته و صان بطنه و فرجه و حفظ لسانه لخرج من الذنوب كما يخرج من الشهر . قال جابر : يا رسول اله ما احسنه من حديث ، فقال رسول الله (ص) و ما اصعبها من شروط » ،‌( اي جابر ! اين ماه رمضان است هر كس روزهايش را روزه بدارد و شبهايش را به تهجد و عبادت مشغول شود و شكم و فرج خود را حفظ كند و از زبانش مواظبت نمايد از گناهان خارج مي شود آنگونه كه از اين ماه خارج مي شود . جابر گفت: اي رسول خدا چه سخن نيكويي [ فرموديد ] . رسول اكرم در پاسخ فرمود : و چه شرايط سختي براي رسيدن به اين مرتبه ذكر شده است .) ، ( مفاتيح الجنان ، اعمال شهر رمضان العامه ). امام صادق (ع) نيز درباره رعايت آداب روزه مي فرمايد : « و لتكن انت ايها الصائم قد طهر قلبك من العيوب و تقدّست سريرتك من الخبث و نظف جسمك من القاذورات و تبرّات الي الله ممن عداه و اخلصت الولايه له » ، ( اي روزه دار ! اينگونه باش كه دلت از معايب و باطنت از خباثت پاكيزه و جسمت از آلودگي ها پاك باشد و از دشمنان خداوند دوري گزيده و دوستي و ولايت خود را نسبت به خداوند خالص گردانيده باش ) . ( منبع قبلي ) .

چنين روزه ايست كه شخص روزه دار نفس هايش نيز ذكر و تسبيح حق شمرده مي شود.

 راه نشينان عشق بي مدد جبرئيل     ×                      هر نفسي طي كنند سير مقامات را  

                                                                                                         وحدت كرمانشاهي

حضرت علي (ع) مي فرمايد : « صوم القلب خير من صيام اللسان وصوم اللسان خيرٌ من صيام البطن » ، ( روزه قلب از روزه زبان بهترست و روزه زبان از روزه بطن و شكم ) .

و روزه جوارح و جوانح توأمان بنده صائم را به سر منزل مقصود نايل مي گرداند و ماه رمضان را سرشار از « بركت و رحمت و مغفرت » مي سازد و به تعبير مولانا چونان درختي               مي گرداند كه حاصل و ثمرش رحمت واسعه الهي مي گردد . « مه صيام درختي است بار    او رحمت »

همچنين روزه گرفتن موجب استجابت دعا مي شود آنگونه كه رسول اكرم (ص) مي فرمايد :   « نوم الصائم عباده و صمته تسبيح و دعاؤه مستجاب و ... » ، ( من لا يحضره الفقيه ، ج 2 ، ص 76 ، ح 1783) . و در نيز مي فرمايد : « دعاؤكم فيه مستجاب ، اعمالكم فيه مقبول » ،  ( دعاهايتان در اين ماه مستجاب و اعمالتان مقبول درگاه حق مي باشد . ) ، ( مفاتيح الجنان،‌اعمال شهر رمضان العامه ) قبول عمل ، مقدمه اي مي شود براي قبولي خود عامل و روزه دار ، همانطور كه قران در وصف حضرت مريم (س) مي فرمايد : « فتقبلها ربها بقبول حسن »، ( آل عمران ، 37 ) .  

 

اگر امر تصوموا را نگه داري به امر رب  ×         به هر يارب كه مي گويي تو لبيك دوباره ستي

و در مرتبه اي والاتر موجب اخلاص مي شود ، حضرت زهرا (س) در خطبه فدكيه  مي فرمايد: « فرض الله الصيام تثبيتاً للاخلاص » ، ( علل الشرايع ، ج 1 ، ص 246 ) . حضرت علي (ع) نيز مي فرمايد : « و الصيام ابتلاء لاخلاص الخلق » ، ( نهج البلاغه ، حكمت 252). در حديث قدسي نقل شده است كه خداوند مي فرمايد : « الصوم لي و انا اجزي به » ، ( روزه از آن من است و من به آن پاداش مي دهم . ) ، ( كافي ، كتاب صوم ، ج 4 ، ص  63 ) .نقل شده است كه هيچ ملّتي از ملل شرك و بت پرستي براي بت ها روزه نمي گرفتند ، هرچند نماز مي خواندند و قرباني مي كردند ولي روزه فقط مختص خداوند بود و جهت تقرّب به بت انجام نمي گرفت و ماه رمضان نيز ماه خداوند و « شهر الله » مي باشد . اين ماه عظيم را اسامي و توصيفات گوناگوني است نظير شهر التوبه ، شهر الانابه ، شهر الصيام ، شهر القيام ، شهر التمحيص و ... ولي ، گرامي ترين نام اين شهر همانا « شهر الله » مي باشد كه به خداوند منسوب مي شود و متناسب با آن انتساب ارزش پيدا مي كند . همانگونه كه ماه رمضان شهرالله است رهاورد عظيم روزه گرفتن نيز بايد « لقا الله» باشد كه حضرت صادق (ع) مي فرمايد :   « متزودين للقاء الله » ،‌( مفاتيح الجنان ،‌باب اعمال شهر رمضان العامه ) . اهل معرفت   گفته اند : « صوموا للرؤيه » و اين رويت نيز با يقين حاصل مي شود كه رسول اكرم (ص)  مي فرمايد : در شب معراج پرسيدم : « يا ربّ و ما ميراث الصّوم ؟ قال : الصوم يورث الحكمه و الحكمه تورث المعرفه و المعرفه تورث اليقين فاذا استيقن العبد لا يُبالي كيف اَصبح بعسرام بيُسر »، ( پروردگارا ! ميراث روزه داري چيست ؟ ندا رسيد : روزه موجب پيدايش حكمت در انسان است و حكمت نيز مايه پيدايش معرفت است و معرفت عامل حصول يقين در جان آدمي است و آنگاه كه بنده اي به يقين برسد باكي ندارد كه چگونه زندگي مي گذرد در سختي يا    راحتي ) ، ( ميزان الحكمه ، ج 5 ، ص 475 ). روزه موجب رسيدن به حيات برين و متعالي مي شود . مولانا گويد :

گر تو را سوداي معراج است بر چرخ حيات ×       دان كه اسب تازي تو هست در ميدان صيام

                                                                                                                ديوان شمس

روزه گرفتن ، شخص صائم و روزه دار را به مقام لقا و ديدار نايل مي سازد و نه فقط به گفته مولانا : بستن دهان از ماكولات ، موجب باز شدن دهاني ديگر مي شود بلكه روزه با كنترل قلب و جوارح موجب باز شدن چشم باطن انسان نيز مي شود و او ديدني ها را مي بيند و چشم اندازهاي بديع فرا رويش آشكار مي شود . ماه رمضان ،‌ ماه صيروت و « شدن » ماه پيمودن و رفتن مي باشد از «ليلة القبر » به « ليلة القدر » رسيدن ! « تو ليلة القبري برو تا ليلة القدري شوي »

از مهم ترين رهاوردهاي روزه اين است كه انسان را در زمره اهل كرامت وارد مي سازد ، از مصاديق اهل كرامت انبياي عظام و ائمه معصومين و فرشتگان مي باشد كه قرآن از آنها به عنوان « عباد مُكرمون » ،( انبياء ، 26 ) ياد مي كند. كرامت ، صفتي است بسيار ارزشمند كه اصالتا از آن خداوند مي باشند و قرآن در سوره علق مي فرمايد : « اقرأ و ربّك الاكرم » ،     ( علق ، 13 )  و پس از خداوند صفت رسول اكرم (ص) ، « انهُ لقولُ رسولٌ كريم »  ( حاقه ، 40 ) ،‌ائمه اطهار عليهم السلام كه در زيارت جامعه با عبارت : « سجيتكم الكرم » توصيف شده اند و صفت شهدا مي باشد كه درسوره يس مي فرمايد : « ياليت قومي يعلمون بما غفرلي ربّي و جعلني من المكرمين » ، ( كاش قوم من مي دانستند كه خداوند مرا آمرزيد و از اهل كرامت قرار داد . ) ، ( يس ، 26-27 ) و نيز صفت فرشتگان مي باشد كه همانطور كه اشاره شد « عباد مكرمون » مي باشند . روزه گرفتن انسان را فرشته سيرت مي كند و شيطنت را در او تضعيف مي كند همانگونه كه شياطين در اين ماه در بند هستند : « و الشياطين مغلوله»، ( خطبه شعبانيه ، رسول اكرم (ص)) و پيامبر گرامي اسلام در حديثي مي فرمايد :             « الا اخبركم بشي ان انتم فعلتموه تباعد الشيطان عنكم كما تباعد المشرق من المغرب قالو بلي يا رسول الله ، قال الصوم تباعد وجهته » ، ( امالي، شيخ صدوق ) .

 استاد شهريار گويد :

حكمت روزه داشتن بگـــذار                ×                بــاز هم گفته و شنيــده شود

صبرت آمــوزد و تسلط نفس         ×                       وز تـو شيطان تو رميــده شود

هر كه صبرش ستون ايمان بود     ×                       پشت شيطـان از او خميده شود

شيطان به تعبير قرآن گام به گام جلو مي آيد : « و لا تتبعوا خطوات الشيطان » ، ( از گامهاي شيطان پيروي نكنيد . ) ،‌( بقره ،‌168 و سه آيه ديگر ) و حضرت علي (ع) نيز مي فرمايد : شيطان گره ها را يكي پس از ديگري باز مي كند : « انّ الشيطان يسنّي لكم طرقه و يُريد ان يَحلّ دينكم عقدة ً» ،‌ ( بدون شك شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي كند و          مي خواهد گره هاي محكم دينتان را از هم باز كند .) ، ( نهج البلاغه ، خطبه 121) . مثلاً اوّل گره علاقه به مستحبات را باز مي كند در گام بعدي گره پرهيز از مكروهات را ، سپس گامي ديگر به پيش نهاده التزام به فرايض را در نظر بنده كمرنگ مي سازد و پس از آن انزجار از محرمات را برايش از ميان بر مي دارد و نهايتاً ميل به ارتكاب به محرمات در دلش ريشه  مي گيرد و به جايي مي رسد كه بدون هيچ واهمه و پروايي به گناه دست مي آلايد و فرايض و تكاليف را هيچ مي انگارد و از نظر اخلاقي نيز به اصول اخلاقي متعالي پايبند و ملتزم   نمي شود  . قرآن در تعليل گماشته شدن شيطان بر نفس انسان مي فرمايد : « و من يعش عن ذكر الرحمن نقيّض له شيطاناً فهو له قرين » ، ( و هر كس از ياد خداي رحمان دل بگرداند براي او شيطاني بگماريم كه همنشين اوست . ) ،‌(زخرف ، 36 ) ماه رمضان چون ماه ياد خداوندست و حتي خواب روزه دار نيز عبادت محسوب مي شود . مجالي براي شيطان   نمي ماند كه بندة حق را وسوسه كند و با او همنشين گردد . حضرت سجاد (ع) خطاب به ماه رمضان مي فرمايد : « السلام عليك من ناصر اعان علي الشيطان » ، ( بدرود اي ماهي كه براي غلبه به شيطان كمك كردن از ديگر رهاوردهاي مبارك اين ماه عظيم ،‌ رهيدگي بنده روزه دار از تعلقات و وابستگي ها مي باشد كه سهمگين ترين آن تعلقات ،‌حبّ نفس و انانيت مي باشد.

تعلقهاست پيش پاي سالك در ره منزل ×            كه از مرز خودي گر بگذرد رهرو خدا گردد

                                                                                                                        عابد 

حضرت سجاد (ع) خطاب به ماه رمضان مي فرمايد : « السلام عليك ما اكثرعتقاء الله فيك » ، ( بدورد اي ماه مبارك ! چه بسيار بودند كساني كه در اين ماه آزاد شده خداوند گرديدند ) ، (صحيفه سجاديه ،‌دعاي چهل و ششم ) در دعاي جوشن كبير از اسماي خداوند « مطلق الاساري » ، ( آزاد كننده اسيران ) مي باشد و هيچ اسارتي از گرفتار شدن در دست نفس سخت تر و زيانبارتر نمي باشد . مولانا گويد :

دست گير از دست ما ما را بخر×                       پــرده را بــردار و پرده ما مدر

بازخـر ما را از ايـن نفس پليد    ×                      كــاردش تا استخــوان ما رسيد

اينچنين قفل گران را اي ودود      ×                  كي تواند جز كه فضل تو گشـود

 ما زخود سوي تو گـردانيم سر     ×                 چون تـويي از ما بـه مـا نزديكتر

                                                           مثنوي معنوي ،‌دفتر دوم ، ابيات : 2444-2448

ماه مبارك رمضان فرصت مغتنمي است براي رها شدن از گرانجاتي و زمين گير شدن در اثر تعلقات و دلبستگي هاي دنيوي و نفساني و راهي به سوي تعالي گشودن و نهايتاً واصل شدن . آنگونه كه در عالي ترين صورت ممكن از آغاز تا انجام خلقت ، رسول اكرم (ص) به آن مرتبه از وصال نايل شد و بعد از وصال ملائكه و قرآن را نازل كرده است . امام (ره) در اين باره مي گويد : وليّ اعظم به حقيقت قرآن مي رسد در ماه مبارك و شب قدر و پس از رسيدن متنزل مي كند به وسيله ملائكه كه همه تابع او هستند ... » ،‌( صحيفه امام ،‌ج 19 ، ص 285 ) . حضرت سجاد (ع) در دعاي وداع با ماه مبارك مي فرمايد : « السلام عليك وعلي ليلة القدر التي هي خير من الف شهر » ،‌ ( بدرود اي ماه رمضان و اي شب قدري كه از هزار ماه بهتر هستي ) .

شب قدرش هــزار مــاه خداست    ×              گوش كن نكته پروريده شــود

از يكـي ميــوه عمــل كـه در او        ×            كشته شد سي هزار چيده شـود

گــر تكاني خوري در آن يك شب      ×             نخل عمر از گنه تكيده شــود

چه گــذاري به راه تــوبــه كزو     ×                پيچ و خمها ميان بريده شــود

مفت مفــروش كــز بهــاي شبي ×                عمـرها بازپس خــريده شود

                                                                                                       شهريار

همچنين روزه به تصريح قرآن موجب پيدايش و بالنده شدن تقوي در انسان مي شود آنگونه كه قرآن مي فرمايد : « كتب عليكم الصيام كما كتب علي الذين من قبلكم لعلكم تتقون » ،  ( بقره ، 183 ) با روزه گرفتن ، آدمي خود را به محدود كردن دايره مأذونات در عرصه مقدورات عادت مي دهد و اين به واقع نقطه عزيمت تقوي و زيست اخلاقي توأم با كف نفس مي باشد .

و اينكه : از آداب روزه داري انتظار فعالانه فرج مي باشد . امام صادق (ع) مي فرمايد : « وكونوا مشرفين علي الاخره منتظرين لا يامكم ( ظهور القائم من آل محمد (ص) ) منتظرين لما وعدكم الله » ، ( و از اشراف يافتگان به آخرت ،‌منتظرين به ظهور و آنچه خداوند وعده داده است باشيد . ) ، ( مفاتيح الجنان ،‌باب اعمال شهر رمضان العامه ) .

از خداوند مي خواهيم در اين ماه گرامي ما را به روزه و تلاوت قرآن موفق بدارد آنگونه كه رسول اكرم (ص) مي فرمايد : « فسلوا الله ربكم بنيات صادقه و قلوب طاهره ان يوفقكم لصيامه و تلاوه كتابه »،    

‌( مفاتيح الجنان ،‌باب اعمال رمضان العامه ) .

                                                                                                الحمدلله رب العالمين  

 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار