تابناک آذربایجان غربی:
پارلمانهای محلی یا کشوری درهرجامعه توسعه یافته وعقلانی معمولا ازنخبگان متخصص ومشهوری تشکیل میشود که اکثریت قریب باتفاق اینگونه پارلمانها شرایط خاصی را برای ورودتعیین میکنندکه افرادتصمیم سازکه ازطریق احزاب معرفی میشوندانتخاب میگردند.
متاسفانه عدم تحزب گرائی وسوق احزاب درکشوربسمت تشکلهای فامیلی وقبیله ای،بارزترین مرجع معرفی افرادشاخص وشایسته را درهمان ابتدای حقوق شهروندی بایکوت نموده است.
ازسوئی نقصان قوانین برای معرفی افرادشایسته نیز مضاف براین اصل که پارلمان محل تصمیم سازیست نه شهرت بازی وگرفتن مهرصلاحیت وباندبازی! افزوده است.
اکثریت قریب باتفاق اعضای منتخب پارلمانهای محلی وملی کشورهای توسعه یافته برای رسیدن به کرسی یک پارلمان می بایست تجارب لازم وکافی وپیمودن سلسله مراتبی که درآن ، نوع تخصص، سالهای مدیریت یا کارکارشناسی عالی مرتبط، رشته تحصیلی، سن، گرایش واضح وواقعی، وبسیاری دیگراز عوامل تعیین شاخص نمایندگی دقیقا مدنظرقرارمیگیردوبندرت اتفاق می افتد فردی بدون طی چنین مراحلی ابتدا بساکن واردگودشودمگر پدیده آن جامعه بوده باشدکه ای کاش قانونگذاران ما یکبارهم که شده بدون دخالت دادن افکاروگرایشات تشکلی وباندی، مروری بر نقصان قوانین موجودانتخاباتی می نمودند.
یکی ازمباحثی که مطرح می باشداین است که ای کاش در بحث شوراءوحتی مجلس شرط سنی وتجربه مدنظرقرارمی گرفت چراکه شوراء ومجلس کانون تفکر وخلاقیت وتجربه است ای کاش از جوانان در بحث اجرایی بیشتراستفاده می شد چرا که جوانان منبع انرژی وخلاقیت می باشند واین بزرگواران هم به خود اجازه نمی دادند بدون طی کردن سلسه مراتب مدیریتی وارد اینگونه مباحث شوند
ای کاش به این درجه از آگاهی می رسیدم تعهدراهمراه با تخصص درنظرمی گرفتیم و به سراغ افراد توانمند وباتجربه ومتخصص ومستقل در تصمیم گیری وغیروابسته به کانون های قدرت وثروت می رفتیم واز انها درخواست می کردیم که این مسئولیت ها را بپذیرندنه اینکه با ورود خودموجی از ناامیدی رابرجامعه حاکم کنیم
متاسفانه جنگ خدمت کردن نیست بلکه جنگ اصولگرا واصلاح طلب جنگ قدرت است (ماشیفتگان قدرتیم نه تشنگان خدمت)اصولگرایی واصلاح طلبی وسیله رسیدن به قدرت شده بجایی اینکه مشکلات جامعه را کم کنندروزبروز برمشکلات می افزایند
چراباید ساختارسیاسی جامعه طوری باشدکه دراین بحران اقتصادی ومالی این چنین هزینه کردی توسط کاندیداهابدون داشتن هیچگونه شایستگی وتوانایی صرفا بخاطراینکه چند نفربه ایشان احترام می گذارند ( سلام ایشان را محکم می گیرند) انجام شود ،ایا اقایانی که بخاطراین کاندیداها هزینه می کنند چه به صورت مستقیم وچه بصورت غیرمستقیم دراینده انتظاراتی ندارند ایا رانتی استفاده نخواهند کرد ایا با ورود به شوراء نباید مطیع این افراد باشند تا جایگاه خودرا ازدست ندهند
بنظر می رسد خیلی ها صرفا برای خودنمایی واظهار وجود وارد اینگونه مباحث می شوند وگاها نمایشگاه مد می شوندگاهی برای روتوش تصاویرافراد ساعت ها وقت صرف می شودتا زیبایی فرد را چندین برابر کنندتاجایی که بعضی افراد بجای تکیه بر توانایی خود به زیبایی عکس خودامیداور می شود
اگر روزی به ان درجه از اگاهی می رسیدیم که مسئولیت را تکلیف آورمی دانستیم مشکل حل می شد وافرادمسئولیت را نوعی قدرت که کمبودهای خودرا در لابه لای این مسئولیتها جبران کنند نمی دانستند بلکه تکلیفی که باید در مقابل آن جوابگوی حق تعالی باشند می دانستند دیگرکسی جرات نمی کرد وارد این میدان شودمگراینکه واقعا این توانایی را درخودمی دید
جالب اینجاست که افرادبدون داشتن پیشینه مدیریتی ومخصوصا تخصص واردمدیریت ومسئولیت های می شوندکه نیازبه سال ها تجربه وتلاش دارد متاسفانه بعضی هاهم مدیریت را موروثی می دانندوسالهاست که نسلی به نسل دیگرمنتقل می کننداساسی ترین مشکل عدم استفاده از نخبه هادربحث مدیریت است که اگر نگاهی اجمالی به مدیریت های کشورانجام دهیم اکثریت مدارک مدیران ازمراکز غیرمعتبراخذشده درحالی که دانشجویان نخبه دانشگاههای شریف وامیرکبیرو..بخاطر شرایط حاکم برجامعه وعدم امکان پیشرفت رفتن را برماندن ترجیح می دهند باید نگرش را تغییر دادوامکان حضور افراد توانمندوخلاق خارج ازبینش های سیاسی درجامعه فراهم اورد
با نزدیک شدن به زمان انتخابات پارلمانی بزرگوارانی که درشهرهای مختلف مشغول خدمت هستند بعدازسالها بیاد شهرشان می افتندواحساس تکلیف می کنند ایا کسی که شهرودیارش رابه خاطر مسئولیت های کذایی رها کرده شایسته اعتماد است
وگاهی مشاهد می شود بزرگوارانی با رای این ملت نجیب وارد شورائ یا مجلس شده اند بدون توجه به این آراء این کانون ها را رها کرده وواردپست های مدیریتی می شوند درحالی که خیلی ازبزرگواران ارزوی خدمت به شهرشان رادارندولی بعلت اینکه اهل زدوبندهای سیاسی نیستندوساختارغلط جامعه این اجازه به انهاداده نمی شودمگراینکه وارد بازی های سیاسی شوند
متاسفانه یکی دیگراز مشکلاتی اساسی درانتخابات احساس تکلیف بزرگواران غیربومی درشهرهای مختلف می باشدبهترنبودهریک ازعزیزان که قطعا مشکلات شهرشان را بهترازهمه می داننددرشهرخودمنبع اثرمی شدندواین باعث کاهش مهاجرت به مراکز شهرها می شد
هرازچندگاهی بابحث های انتخاباتی شوق امیدی درمردم ایجاد شده که متاسفانه بعلت وجود کانون های قدرت وثروت وفقدان تحزب گرائی به معنای واقعی ازمسیراصلی خودخارج می شود
با توجه به اینکه از نظرروانشناختی انسان علاقمندبه دیده شدن در جامعه می باشد واین درافراد مختلف متفاوت می باشدوازانجایی که متاسفانه ساختار طوری است بعلت عدم توزیع نامتوازن قدرت وبی توجهی به توانایی های افراددرجامعه وسرخوردگی بسیاری از افرادباعث ایجاد واکنش افراد به نوعی دیگردر جامعه می شود وکاندیداء شدن درشوراءها بهترنوع دیده شدن است
اگرواقعا احزاب موردوثوق درجامعه وجودداشت ایا لازم بود این همه کاندیدا وارد صحنه شوندبراین اساس هرازچندگاهی بانزدیک شدن انتخابات افرادی که خودرا برحق می دانند ویا جایگاه اجتماعی خودرا ازدست داده انددورهم جمع می شوندوجبهه ای وحزبی ویا گروهی تشکیل می شوندوسپس بعداز پایان انتخابات بعلت خودبینی ها وخودخواهی ها دوباره ازان حزب تشکل های دیگری متبلور می شودواین داستان ادامه دارد تا هزاران حزب وگروه تشکیل می شود
بنظرتان چرادر جامعه اختلاس وارتشاء زیاد شده قطعا مشکل از افراد نیست بلکه سیستم جایگاههای افراد را درست تعریف نکرده یعنی فردی که ظرفیت جایگاه مدیریتی نداشته صرفا بخاطر ارتباط با احزاب سیاسی ومدیران ارشد وارتباط خانوادگی وارد سیستم می شود که سیستم را مریض می کنددر صورتی که اگر از افراد ریشه داروخداترس وصادق که وابسته به کانون های قدرت وثروت نیستند استفاده می شدچنین فضای نامیدی در جامعه حاکم نمی شد
مشکل باید از ریشه حل شود گاها درجامعه واکسن موقتی زده می شودچه درموردمحیط های مجازی وچه در مورد اقتصاد وچه درمورد سیاست و…باید گشت افرادنخبه و صاحب نظرومستقل بدون در نظر گرفت گرایش سیاسی وارد این میدان کارزار کردیکی از مباحث تغییردرجامعه سرمایه گذاری در بخش اموزش وپروش می باشد متاسفانه در اموزش پروش نه اموزش مانده نه پرورش
سخن کوتاه اینکه باید نگرش تغییرکند تازمانی درنگرش خودتغییری ندهیم همچنان باید ……
