جیانی اینفانتینو رییس فدراسیون جهانی فوتبال امروز در نشستی خبری در واکنش به برگزاری جام جهانی 2022 با 48تیم که وعده انتخاباتی خودش در کنگره فیفا بود، به وضوح کوچک بودن و محدودیت امکانات کشور قطر را به عنوان موانع تحقق این تغییر مطرح کرد ولی در ادامه احتمال کمک گرفتن از ایران برای حل این مشکل با میزبانی مشترک همراه قطر را رد نکرد و گفت:«هر چیزی ممکن است»
این موضع رییس فیفا مانند بمبی در جامعه رسانه ای ایران منفجر شد و میزبانی جام جهانی فوتبال که در خیالات خوشبین ترین مردم و هواداران ایران هم نمی گنجد به رویایی در دسترس بدل گشت. رویایی که قبولش به این آسانی نیست و بعید است زیرساخت های ایران چنین اجازه ای بدهد، هر چند تا امروز در حد پذیرایی از چند تیم در جزیره کیش برای اسکان در ایام جام جهانی و یا فروش خاک مورد نیاز برای ساخت ورزشگاه با قطری ها همکاری کرده ایم. بنابراین همین رویا می تواند به کابوسی برای فوتبال ایران بدل شود که در ادامه بیشتر توضیحش خواهیم داد.
رسانه های ایران واکنش رییس فیفا را با هیجان در کنار انتشار عکس هایی از دیدار صمیمانه اخیر او با حسن روحانی به عنوان تیتر اول خود برگزیدند و از همین حالا شروع به رویابافی کرده اند اما اینفانتینو بعد از این ملاقات تا امروز سه مرتبه و به شکل مستمر و عجیبی که مورد اشاره خبرگزاری های بزرگ دنیا هم قرار گرفته، به عربستان سعودی سفر کرده است و دیدارهایی به مراتب صمیمانه تر از آنچه با رییس جمهور ایران داشت، در کاخ پادشاه عربستان با ملک سلمان و ولیعهد سعودی برگزار کرد! ملاقات هایی که هنوز دلیل روشن و قانع کننده ای برای تکرارشان مطرح نشده و در اوج اختلافات سیاسی این کشور با ایران که به فوتبال کشیده شده است، موجب نگرانی فدراسیون فوتبال و هواداران ایرانی شد. در پی آن دیدارها، عربستان با تبلیغات وسیع رسانه ای ناگهان درهای ورزشگاه هایش را به روی بانوان گشود .
اوایل تصور می شد سعودی ها از نزدیکی بی سابقه مناسبات به رییس فیفا، هدف ادامه برگزاری بازی تیمهای شان با حریفان ایرانی در کشور ثالث را دنبال می کنند اما حالا بدون اینکه متهم به بدگمانی شویم می خواهیم احتمالات تازه ای را پیش بکشیم که صحبت های امروز رییس فیفا می تواند آغازکننده این پروژه احتمالی باشد.
تقریبا همه فعالان منطقه ای و جهانی از طرح ولیعهد بلندپرواز عربستان - که گفته می شود بزودی پادشاهی این کشور نفت خیز مسلمان را هم قبضه می کند- برای ساخت شهری فوق مدرن به نام نیوم آگاه هستند. شهری 500میلیارددلاری که به ادعای وی قرار است مرکز توریسم و گردشگری در ساحل دریای سرخ باشد و با یک پل بزرگ این شبه جزیره را به مصر و آفریقا متصل کند.
چنین سرمایه گذاری عظیمی نیاز به تبلیغ دارد و عربستان خوب می داند که فوتبال بزرگترین ابزار برای جلب افکارعمومی جهانیان است اما قطری ها پیش دستی کرده اند و سالها قبل میزبانی جام جهانی را بعنوان نخستین کشور مسلمان و عربی گرفته اند و حتی تحریم های سنگین سعودی ها و ائتلاف تحت رهبری اش هم نتوانسته این شیخ نشین کوچک را از میزبانی جام جهانی منصرف کند چرا که ایران و ترکیه بشدت از دوحه حمایت می کنند و نگذاشته اند تحریم ها تاثیر چندانی روی میزبان جام جهانی 2022 بگذارد.
می توان گفت اگر روابط سیاسی عربستان و قطر امروز در شرایط عادی بود، قطعا قطری ها پیشنهاد فیفا یا بن سلمان برای میزبانی مشترک را می پذیرفتند اما حالا عربستان که در اقدامی من درآوردی ، فدراسیون غیررسمی جنوب غرب آسیا را با 12 عضو عربی تاسیس کرده، به دنبال وارد کردن فشار و ورود غیرمستقیم به این ماجراست.
روشن است که تعارف های امروز اینفانتینو می تواند آغازگر پروژه ای باشد که سرانجامش ورود ناگزیر سعودی ها به میزبانی جام جهانی است. کشوری که از پول و ثروت چیزی کم ندارد و حالا انگیزه اش را هم دارد که جای ایران را در این معادله بگیرد. همه ما می دانیم که ایران فاقد زیرساخت های لازم و اجباری شامل فرودگاه های مدرن ، هتلینگ حرفه ای ، جاده های استاندارد و هواپیماها و قطارهای داخلی برای قبول چنین مسوولیتی است و حتی برای بازی هایی به مراتب پایین تر مثل جام ملت های آسیا هم کاستی هایی اساسی دارد.
همچنین هنوز موضوع ورود خانم ها به ورزشگاه های ایران هم حل نشده و به الطبع نمی شود میهمانان جام جهانی از کشورهای دور و نزدیک را در ورزشگاه های ایران به رعایت حجاب واداشت. این دلایل در کنار دهها استدلال کوچک و بزرگ دیگر نشان می دهد صحبت از میزبانی ایران در همان نگاه اول رویاپردازانه است. نقصان هایی که عربستان سالهاست که مرتفع ساخته و با پذیرش چند ده میلیونی زائران با پروازهای زیاد و هتلهای پنج ستاره توانایی اش را ثابت کرده است. آنها مشکل ورود خانم ها را هم به سرعت رفع کرده اند تا تکه های پازل را کنار هم چیده باشند.
پس در این شرایط اگر قرار به میزبانی مشترک از 48 تیم در جام 2022 باشد، قرعه به نام عربستان می افتد که نمی تواند برای بهره برداری از جام جهانی حداقل 20سال دیگر صبر کند چرا که اعطای میزبانی در فیفا طیق یک توالی نانوشته صورت می گیرد و تا اروپا و آمریکای شمالی و جنوبی، آفریقا و کشورهای شرق آسیا مثل چین نوبت شان رعایت شود، حوصله ولیعهد جوان و خام سعودی ها هم به سر آمده باشد.
بنابراین می توان این احتمال را داد که همه بروبیاهای پرحاشیه اینفانتینو به کاخ های ریاض در چندماه اخیر، برای تکمیل پازل های یک معمای میلیارددلاری است که فدراسیون جهانی فوتبال درگیرش شده است، پروژه تجاری نان و آب داری که این نهاد بین المللی متمول و رییس سوییسی اش را برای دهه ها بیمه می کند. پروژه ای مورد حمایت آمریکا و دیگر قدرت ها و در مسیر خواب های بن سلمان.
نویسنده: مجید کوهستانی
