تیم ملی ایران بازی را با همان ترکیب هفته ابتدایی آغاز کرد. در آن سو برزیل هم به غیر ازلئال با ترکیب اصلی خود وارد میدان شده بود.
سرویس
سرویس های پر قدرت
ست اول با سرویس های پر قدرت غفور آغاز شد که برتری امتیازی را برای ایران به ارمغان آورد. تیم های ایران و برزیل سعی در استفاده از سرویس های پر قدرت داشتند. پس از اینکه چند سرویس توسط برزیلی ها از دست رفت مقداری سرعت سرویس های خود را کاهش دادند. در ست دوم این بازیکنان برزیل بودند که با سرویس های ریسکی خود اختلاف امتیاز زیادی را ایجاد کردند. از آن طرف برخی بازیکنان ایران که روحیه خود را از دست داده بودند از شدت سرویس های خود کاستند که این مساله سبب شد تا حملات برزیل به طور کامل شکل بگیرد.
دریافت های خوب در برابر سرویس های خوب
در ست سوم با اینکه بازیکنان ایران تلاش می کردند تا در سرویس با قدرت بالا به توپ ضربه بزنند اما دریافت برزیل چندان دچار مشکل نمی شد و همین امر کار دفاع ایران را دشوار می کرد. این روند تا یک سوم انتهایی ست ادامه داشت اما پس از آن و با گرفتن چند امتیاز پیاپی توسط بازیکنان ایران شرایط دریافت برزیل از حالت ایده آل خارج شد. در تیم برزیل لئال سرویس خوبی را در این ست روانه زمین ایران کرد.
فیاضی در ست چهارم چند سرویس خوب زد و اختلاف امتیازی مناسبی را برای ایران به وجود آورد و سایر بازیکنان ایران نیز هر از گاهی در سرویس موفق عمل کردند. بازیکنان برزیل نیز همانند ست های گذشته از زدن سرویس های پرقدرت دست برنمی داشتند.
آشفتگی دریافت ایران برابر سرویس های برزیل
در ست پنجم با از دست رفتن یکی دو حمله توسط تیم ایران تمرکز بازیکنان این تیم دردریافت به هم ریخت و متعاقب آن سرویس های فلاویو کاملا این تیم را دچار مشکل کرد. در ادامه هم آلان با سرویس های پر قدرت خود روند امتیازگیری برزیل را ادامه داد.
حمله
تنوع حملات ایران
در شروع ست اول تیم ایران حملات را با چند آبشار از پشت خط، نقشه ای که در بازی های قبل کم استفاده شده بود، انجام داد. تیم های ایران و برزیل در این ست از نقشه های مختلف استفاده می کرد اما ایران از تنوع بیشتری نسبت به تیم برزیل در حملات بهره می برد. برزیل بیشتر از منطقه ۴ حمله می کرد اگرچه به تناوب پاسهای سرعتی نیز به کار گرفته می شدند. در انتهای ست اول با تبدیل نشدن یکی دو حمله به امتیاز تمرکز بازیکنان ایران پایین آمد. پاسها از کیفیت مطلوبی برخوردار نبودند و بازیکنان نیز ضربات خوبی را به توپ نمی زدند همین امر سبب نزدیک شدن برزیل در امتیازات شد اما نهایتا تیم ایران پیروز ست لقب گرفت.
بازی یک طرفه به سود برزیل
ست دوم در حمله یک ست یک طرفه ای به حساب می آمد زیرا حملات تیم ایران مختل شده بود و آبشارها یکی پس از دیگری از دست می رفت اما در آن سوی میدان برزیلی ها در نقشه های مختلف موفق عمل می کردند. ورود لئال به ترکیب برزیل در این ست کفه کیفیت حمله تیم های ایران و برزیل را به سود برزیل سنگین کرد. این مساله تا انتهای بازی به وضوح مشخص بود.
بازگشت ایران به بازی پس از عقب افتادن
در ست سوم حملات بازیکنان بلندزن ایران با موفقیت همراه نمی شد. این موضوع باعث شد که بازیکنان سرعتی بیشتر به کار گرفته شوند و به مرور این مساله، کار را برای آنها هم سخت کرد. هماهنگی معروف و غفور در این ست دچار مشکل شد. در یک سوم انتهایی ست عملکرد خوب موسوی در حمله و به جریان بازی برگشتن دریافت کننده های قدرتی ایران ورق را به سود تیم ایران برگرداند. بهترین عملکرد بازیکنان ایران در حمله در کل بازی متعلق به موسوی بود. تنوع حملات برزیلی ها در این ست هم مانند ست های گذشته بود با این تفاوت که حملات قدرتی خود را بیشتر از منطقه ۲ انجام می دادند.
برگشتن ورق بازی
تیم ایران در ست چهارم برخلاف ست های گذشته از چند حمله پایپ استفاده کرد. تا امتیاز ۲۰ گوناگونی نقشه ها در زمین ایران به خوبی دیده می شد که حاصل دریافت های بسیار خوب دریافت کننده های ایران بود. در انتهای ست چهارم دریافت کننده های ایران به ویژه عبادی پور در حمله عملکرد مناسبی نداشتند و چندین بار نتوانستند توپ اول را به امتیاز تبدیل کنند و همین عامل موجب شد تا در ستی که ایران می توانست برنده آن و کل بازی باشد نتیجه را واگذار کند. تیم برزیل در این ست کمتر از پاسهای سرعتی استفاده کرد و بیشتر حملات خود را از دو سوی آنتن طرح ریزی کرد. لئال در این ست بسیار در حمله موفق ظاهر شد.
در ست پنجم با از بین رفتن تمرکز بازیکنان ایران و اشکالات دریافت، حملات این تیم به نتیجه ختم نمی شد و امتیازات یکی پس از دیگری از دست می رفت. اینگونه بود که برزیل توانست پیروزی را از چنگ ایران در بیاورد.
دفاع و توپگیری
هیچ کدام از تیم های ایران و برزیل روز درخشانی را در دفاع روی تور پشت سر نگذاشتند. برزیلی ها اما چه در دفاع روی تور و چه در توپگیری موفق تر از ایران عمل کردند. هم امتیازات بیشتری در دفاع مستقیم به دست آوردند و هم توپ های بیشتری را توانستند زخمی کنند. به خصوص اینکه روی بلندزن های ایران فشار زیادی وارد کردند و زدن آبشار را برای این بازیکنان دشوار نمودند. در توپگیری هم تلاش بیشتری از بازیکنان ایران در نخوابیدن توپ در زمین خودی به خرج دادند.
البته از عملکرد قابل قبول حضرت پور در این دیدار نباید به آسانی گذشت. با توجه به اولین تجربه به عنوان بازیکن اصلی در یک تورنمنت که بعضا تیم ها با ترکیب قدرتمند خود وارد مسابقات شدند این عملکرد از حضرت پور نوید روزهای بهتری را برای او و تیم ایران در این پست می دهد.
از دست دادن امتیازات حساس
در حاشیه بررسی این دیدار بد نیست به موردی که بار دیگر در تیم ملی ایران نمایان شد پرداخته شود. بر کسی پوشیده نیست که میلاد عبادی پور یکی از باثبات ترین و کم نوسان ترین بازیکنان ایران در چند سال اخیر بوده است. به خصوص در پست دریافت کننده که به نوعی همواره پاشنه آشیل تیم ایران به حساب می آمد و تغییر و تحولات در این پست از زمان حضور ولاسکو به وفور انجام شده است، حضور بازیکنی باثبات غنیمت به حساب می آید.
این بازیکن اما از بدو حضور خود در تیم ملی یک مشکل را با خود به همراه دارد و هنوز با توجه به تجربیات زیادی که به دست آورده نتوانسته است بر آن فائق گردد. عبادی پور در حملات خود در امتیازات بالاتر از ۲۰ کیفیت اصلی خود را از دست می دهد. این اتفاق بارها برای تیم ملی ایران تکرار شده است که این بازیکن در امتیازات پایانی حمله خود را از دست می دهد و همین مساله زمینه ساز باخت آن ست یا حتی بازی برای تیم ایران می شود. عبادی پور اگر می خواهد به بازیکنی ماندگار در والیبال ایران تبدیل گردد باید چاره ای برای حل این مشکل در بازی خود بیندیشد.
