شب قدر یعنی انسان کامل که از حضرت فاطمه، آغاز میشود و به "مطلع فجر" یعنی امام عصر و ظهور قائم، ختم میشود.
فاطمه را بعضا به اشتباه فقط با نسبت نسبی اش یعنی دختر رسول الله بودن شناخته ایم ، یا اینکه او را در نسبت سببی اش با علی (ع) ارج نهاده ایم . فاطمه اما مقامی بزرگ دارد. او مادر پدرش بود و آنقدر عظمت داشت که پدر وی را مادر می نامید. فاطمه ای پر از احساس دخترانه که پدرش می فرمود اگر تو نبودی خلقتی در کار نبود. اما حضرت زهرا(س) را باید با یک مقام بسیار عالی شناخت. او نخستین مدافع ولایت بود .
بزرگ بانوی دو عالم حتی قبل از شهادتش در خطبه فدکیه ، میراث نبوی را بهانه ای قرار می دهد تا با توسل به آن حقانیت ولایت علی ( ع) را به اثبات برساند. بله ، درسی که از فاطمه میتوان گرفت درس دفاع از ولایت است آن هم نه در شعار بلکه در عمل.
فاطمه که ظرفیت نهایی بشریت است، خود فدایی ولایت و شهید راه ولایت است. آموزگارییست که به ما می فهماند در راه ولایت و ولی باید تا پای جان ایستاد هرچند که یک نفر بود، هر چند هیچکس حامی ولایت نباشد تو باید با همه وجود برای ولایت باشی و اینست رمز پیروزی حق بر باطل.
این بانو که برای همهٔ ما اسوه است و ما موظفیم چون آن حضرت حرکت کنیم؛منتها
او آفتاب و شاید ما آینه ای، در مرتبه هرچند که از هم دورند
آیینه و آفتاب از یک نورند.
بعد دیگر حضرت زهرا(س) بعد اخلاقی، همسرداری و تربیت فرزند است که در روایت است هر تعداد فرزند پسری که داشتند بیشک به مقام امامت میرسیدند اینست سر الهی.حضرت زهرا مادر زینبیست که واقعیت کربلا و اسلام محمدی را تبیین کرد.
خادم ام الشهدا علیرضا منادی