روزی ، عالمی ، با یک جوان تنبل مواجه شد . جوان در مقابل انبار علوفه سنگ ها را برمیداشت و زیرشان را نگاه میکرد و سنگ را سرجایش می گذاشت . وی از جوان پرسید، پسرم دنبال چه میگردی ؟ جوان گفت دنبال میخ! عالم گفت ، میخ را کجا گم کرده ای؟ جوان گفت : داخل انبار ! عالم گفت ، تو که در انبار میخ را گم کرده ای ، چه شده که آن را در بیرون انبار می جوئی ؟
جوان نگاه معناداری به پیر کرد و گفت : مگر نمی بینی داخل انبار چقدر تاریک است ؟!
حکایت بخشی از مدیریت کرونا در استان ما هم شده است شبیه این داستان آموزنده . عده ای میخواهند بگویند ما کار بلد، توانمند و مقتدریم، اما مانده اند چگونه این توانائی ها را به رخ دیگران بکشند! البته راه آن را هم یافته اند ، تحمیل اراده شان به کادر درمانی بیمارستان ها و دانشجویان درحال تحصیل و ...
اجازده دهید روشن تر عرض کنم
اخیرا معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مغایر با اخلاق حرفه ای و آیین نامه ها، طی نامه ای به دانشکده پزشکی و گروه های آموزشی بالینی، دانشجویان در حال تحصیل را برای خدمت به بیماران کرونائی به بخش های عفونی فراخوان اجباری نموده است.
این در حالی است که تعداد کثیری از این کارورزان در ماه های قبلی دوره آموزشی خود را در بخش عفونی و داخلی سپری نموده اند و اکنون در حال آموزش سایر بخش های بالینی چون جراحی و کودکان و... هستند. باید اشاره کرد که هیچ اجبار قانونی و وجاهت عقلی و شرعی جهت اجبار حضور فراگیران آموزشی در بخش های دارای خطر وجود ندارد و جالب تر اینکه قبل صدور این نامه سخیفانه و به دور از عقل و منطق، خیل عظیمی از کارکنان و دانشجویان، با اقدام انقلابی، خود داوطلبانه به کمک این بخش ها شتافته اند .
اگر بخواهیم در خصوص نحوه به کارگیری فراگیران یا حتی سایر کادر درمانی ، در بخش های کرونایی مراکز دانشگاهی کشور عزیرمان ایران مصداقی یا مقایسه ای صحبت کنیم، می توانیم تهدید به ممانعت از تحصیل فراگیران دوره های دستیاری و کارورزی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز را مقایسه کنیم با برخورد اخلاق مدارانه دانشگاه علوم پزشکی یزد، که معاون آموزشی آن ، طی نامه ای انگیزشی با برشمردن چند بند ابتکاری و تشویقی دستیاران و کارورزان را به خدمت به بیماران کرونایی دعوت و تشویق می نماید و البته هیچ نشانی از تهدید و فشار بر علیه آنان نیز وجود ندارد .قطعا نتیجه آن برخورد ابتکاری و تسهیل گر ، افزایش مشارکت کادر در فرایندهای خدمتی خواهد بود و راندمان کار نیز ارتقا خواهد یافت .
علاوه بر این، بیشک اینگونه الزام ها و اجبارها ارزش کار پزشکی و همچنین ایثار این عزیزان را کم رنگ می نماید.
باید از مسولین محترم دانشگاه علوم پزشکی تبریز سئوال نمود که شما که این گونه مقتدر و توانمند هستید ، چرا نتوانستید مسئولین استانی را قانع کنید تا هر چه سریعتر مبادی وردی شهر را در همان روزهای نخست شیوع کرونا، با تدبیر خود ببندند یا اقلا کنترل های جدی و شدیدی بر آن مبادی اعمال نمایند ؟
اگر این عزیزان چنین مقتدرند که می توانند آن را طی بخشنامه ها به نمایش بگذارند ، چرا در طول سنوات گذشته نتوانسته اند کاستی ها و کمبود های انسانی و تجهیزاتی بخش ها را پیش بینی و پوشش دهند که در مواقع بحرانی با مشکلات عدیده مواجه نشویم ؟
البته ناگفته نماند ،در حالیکه توصیه های who بر ممنوعیت برگزاری هر گونه تجمعی در فضای بسته تاکید مینماید، هنر این عزیزان در برگزاری دوره های آموزشی اجباری برای دانشجویان دوره دستیاری در تالار شایان مهر دانشکده پزشکی به اوج خود میرسد که نشان از بی تدبیری فراوان و عدم توجه به سلامت و شانیت فراگیران آموزشی و کادر درمان دارد.
البته این نوشته قصد ندارد زحمات و تلاش های کادر پزشکی و پرستاران و کلیه کادر درمانی خط مقدم این جهاد را زیر سئوال ببرد که برعکس ممنون زحمات آنهاست ، اما خاطرنشان می سازد ، حرکت های غلط اداری علاوه بر اینکه می تواند روحیه کادر درمانی را تضعیف نماید ، ضمنا می تواند مبنایی باشد برای قضاوت افکار عمومی که مدیران مربوطه انرژی خود را در کجای این خط نبرد و جهاد صرف میکنند و خروجی این تلاش ها آیا مورد تائید مردم است یا خیر؟
در انتها از امام جمعه محبوب، استاندار بزرگوار، نهاد های نظارتی و منتخبین مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی انتظار میرودبا پیگیری این موضوع و جلوگیری از چنین ضعف های مدیریتی در این برهه حساس چون گذشته تسکین دهنده دردهای مردم باشند.