وقتی اصولگرایان تا دقیقهی نود لیست می دهند!
نقدی آرمانی بر واقعبینان مشهد
گویا داستان ارائهی لیستهای ملوّن در جریان اصولگرایی را پایانی نیست! در چند روز منتهی به جمعه هفتم اسفندماه 94 آنقدر بر حجم لیست ها افزوده شده و یک کاندیدا به قدری در لیست های گوناگون گنجانده شده است که در بعضاً خود نیز نمیتواند به یاد آورد که در کدامین لسیت ها حضور دارد!
به گزارش تابناک رضوی، در آخرین اقدام در این باب، لیستی از جریان آرمانگرایان واقع بین منتشر شده است که قدری با مواضع اعلامی آنها که با شیوه ای ارزشمند و مبتنی بر دعوت از نامزدهای اصولگرا واقع شد؛ زاویه دارد.
این مجموعه با طراحی مکانیزمی نوین، حرکتی جدید را در مسیر رسیدن به لیستی منطبق با شاخصه های اصولگرایی آغاز نمود که میتوانست و میتواند با آسیبشناسی دقیقتر الگویی ارزشمند و خردورزانه در عرصه سیاست در گفتمان انقلاب اسلامی باشد به شرط آنکه سنگینی فضا مانع از ماندن بر مواضع و تغییر مواضع نباشد.
این دوستان واقع بین چندی قبل از اعلام لیست ائتلاف اصولگرایان، اقدام به اعلام فهرست خود نمودند و تصریح کردند که در صورت ارائه لیستی واحد از سوی جریان اصولگرا قطعا از آن حمایت خواهند نمود و چنانچه لیست ها به تعدد رسید، اقدام به اعلام و حمایت از لیست خود مینمایند. البته همانطور که همگان میدانند جریان اصولگرایی در مشهد نتوانست اجماع لازم را برقرار نماید و کار به ارائه فهرستهای متعدد کشید اما در این میان جریان آرمانگرایان واقع بین در عین اینکه بیشترین کاندیدای مشترک را با لیست ائتلاف داشتند – 4 نفر – اقدام به ارائه لیستی 4 نفره بعلاوهی سه کاندیدای جدید به انتخاب دلخواه نمودند و به نوعی حاضر به پایبندی به حرف خود نشده و لیستی جدید و مبهم ارائه نمودند که البته بعدها در آگهی مندرج در روزنامه نیز به حذف این 3 نفر پرداختند تا به نوعی متاثر و مرعوب فضا و امواج تخریبی حاصل به نظر برسند.
اما جهت استحضار مخاطبان فهیم باستحضار می رساند که فهرست اعلامی آرمانگرایان واقع بین در ابتدا عبارت بود از:
آقایان بحرینی، پژمانفر، قاضی زاده، شیران و برادران.
این فهرست در موارد چهارگانهی ابتدایی با لیست ائتلاف دارای اشتراک بود و به همین بهانه و در اقدامی برخلاف موضع گیری اولیه مبنی بر حمایت از لیست خود در صورت تعدد فهرست ها، به ارائه لیستی چهار نفره با انتخابِ آزاد میان آقایان:
برادران،آرین منش و واعظ زاده پرداختند. حال آنکه اگر این اقدام در راستای تقویتِ همگرایی و ارزش قائل شدن برای رأی و نظر اعضای این جریان تعریف می شد، می توانست بدون ابهام و با ارائه لیست اولیهی اعلامی انجام پذیرد و نشان دهد که آرمانها فراموش نشده و لااقل اهمیتشان کمتر از واقع بین بودن نیست.