هرچند توسعه منطقه ای و یا استانی معلول عوامل بسیار زیاد و البته مهمی چون کفایت و لیاقت استاندار و تیم اجرائی در استان، همراهی سایر نهادهای انقلابی و .. است اما این نوشته در صدد است تا نگاهی به نقش مجلس گذشته و آینده در این پروسه بیندازد.
مجلس شورای اسلامی بدلیل بافت و ماهیت خود همواره یکی از دلایل توسعه بخش های گوناگون کشور بوده است. در بادی امر مهمترین نقشی که مجلس می توند برای توسعه یک منطقه ایفا کند همانا نقش لابی گری نمایندگان برای جلب بودجه های عمرانی دولت است. دومین نقشی که نمایندگان می توانند با بهره از آن برای منطقه خود ثمرات و فواید اقتصادی بهمراه داشته باشند استفاده از ظرفیت های قانونی و عرفی خود برای سوق دادن سرمایه گذاری ها به منطقه مورد نظر است.
اگر بخواهیم مثالی برای اینگونه اثرگذاری ها بیاوریم می توان از مهندس باهنر نائب رئیس مجلس شورای اسلامی در دوره های متعدد نمایندگی نام ببریم.
روسای کمیسیون بی ثمر
اما استان آذربایجان شرقی تا کنون بنا به دلایل گوناگون از این نوع نقش آفرینی ها بی بهره بوده است. رحمانی بعنوان رییس کمیسون صنعتی و فتحی پور بعنوان رییس کمیسیون اقتصادی مجلس نتوانستند آنچنانکه شایسته بود برای استان و حتی منطقه مثمر ثمر واقع شوند.
از طرفی فرهنگی ومنادی بعنوان دو عضور هیئت رییسه مجلس نیز بیلان کاری ای بالاتر از بیمه قالی بافی برای خود نتوانستد مهیا کنند هرچند این موضوع مدعیان بسیاری بغیر از این دو عزیز دارد.
سئوال مهمی به ذهن متبادر میشود که چرا در مجلس گذشته با وجود اینکه 4 عضو ارشد مجلس از استان ما بود ، این منطقه نتوانست به سمت توسعه مطلوب حرکت کند و شاخص مهمی چون بیکاری و وضعیت میدانی صنایع مهم استان چندان تعریفی ندارد.شاید بصورت خلاصه بتوان اینگونه توضیح داد
1-این بزرگواران بغیر از منادی قدرت لابی گری بالایی نداشتند البته منادی نیز اغلب توان خود را مصروف نگهداشت وضعیت موجود در دانشگاه آزاد استان نموده بود. علیرغم این مساله فرمت گفتمانی این عزیزان با فرمت سران دولت همخوانی چندانی نداشت. بزبان ساده سخنان نمایندگان استان ما چندان به مذاق مدیران ارشد دولتی خوش نمی آمد. رحمانی با استاندار سابق رابطه حسنه ای نداشت چه رسد به وزرای صنعتی دولت و بالاتر از آن رییس جمهمور.
2-مباحث حاشیه ای ایشان که بدان مبتلا بودند و چندان نیازی به بازخوانی آن در این مجال کوتاه نیست ، مانع از آن شد تا توان و پتانسیل شان در راستای منافع استان مصروف گردد. فرهنگی محافظه کارتر از آن بود که برای پیشرفت استان هزینه ای متحمل گردد. منادی اغلب وقت خود را مصورف دانشگاه آزاد نموده بود و رحمانی و فتحی پور نیز چندان نیاز به توضیح ندارند.
بهر ترتیب مجلس گذشته نتوانست سهمی از توسعه استان را به دوش خود بکشد اما همه نگاه ها به مجلس دهم است. جائیکه پزشکیان بر اساس مطالبات مردمی استان(نتیجه نظر سنجی تابناک 36درصد عارف و 34درصد پزشکیان را بهترین گزینه ریاست مجلس دانسته اند) میتواند خود را بعنوان نامزد ریاست مجلس معرفی کند هرچند به دلیل اینکه وی مورد حمایت اصلاح طلبان بوده و حسب ضرورت احتمالا از این امر استنکاف نماید اما حضور وی در جایگاه نائب رییس مجلس می تواند نقش مهمی برای استان ایفا نماید.
چرا که:
1-فرمت گفتمانی پزشکیان که همواره عدالت طلبی روشنفکرانه بوده است با آنچه در بدنه ارشد دولت بعنوان ارزش مطرح است همخوانی دارد و این بزرگترین پتانسیل وی برای سوق دادن حمایت ها از استان می توند باشد.
2-سلامت نفس پزشکیان و اینکه داماد وی عضو فلان جناج سیاسی نیست و یا اینکه خودش سهامدار فلان دانشگاه پولی نیست و یا اینکه در فلان موسسه قرض الحسنه هیئت مدیره نیست و یا در فلان کارخانه سهام آنچنانی و شارکت اینچنینی ندارد ذهن او را معطوف به یک مساله می نماید و آنهم خدمت است.
بایستی منتظر ماند تا ببینیم نمایندگان استانهای شمالغرب با درک این مطلب مهم چگونه او را برای خدمت به استان یاری خواهند نمود.