آخرین سری گفتگو در مورد نقش بازی در تربیت کودکان به صورت لایو برگزارشد که به فرصت ها و تهدادات بازی های مجازی پرداخته شد و راه حل هایی برای جلوگیری از تبدیل شدن این فرصت ها به بحران ارائه شد
مدیر عامل خانه هوش گفت: گفتگویی در خصوص مفهوم بازی با نصراله عرفانی شروع شد که در بخش اول مفهوم بازی و بازی‌هایی که در سنین کودکی انجام می‌شوند تشریح شد، جلسه قبل نقش بازی در شکل گیری شخصیت بیان شد و به چهار بعد شناختی، جسمانی، اجتماعی و عاطفی بازی اشاره شد مثلا، در بعد جسمانی حرکات بدنی شکل میگیرد البته برای این منظور باید یک محیط امنی را در نظر گرفت، در رشد شناختی تفکر شکل میگیرد، در رشد اجتماعی قوانین ارتباطی را فرا می‌گیرند و در رشد اجتماعی بروز احساسات نمایان می‌شوند.
به گزارش تابناک همدان، علی رضا خرمرودی افزود: آخرین سری این گفتگوی در مورد نقش بازی در تربت کودک در مورد بازی‌های فضای مجازی. چلش‌ها و فرصت‌هاست.
وی تصریح کرد: کار حائز اهمیتی که در خانه هوش صورت گرفته این است که نو آموزان درون مجموعه نمی‌توانند از تبلت و گوشی استفاده کنند و صرفا بازی‌هایی را که مد نظر گرفته شده است انجام میدهند و خانواده‌ها نیز ملزم به رعایت آن هستند.
خرمروی خاطر نشان کرد: هدف شکل گیری خانه هوش تاکید بر بازی‌های فکری است؛ با اینکه فضای مجازی دنیایی پر زرق و برقی است، اما در مجموعه سعی شده خانواده‌ها بخشی از فعالیت کودکان خود را به بازی‌های فکری اختصاص دهند و از بازی‌های مجازی کمی کاسته شود.
مدیر عامل خانه هوش گفت: به همین منظور مکعب روبیک، دومینو و ... مد نظر قرار گرفتند و همچنین بازی‌هایی که بر عنصر خانواده تاکید دارند که بتوان از آسیب‌هایی که فضای مجازی در پی خواهد داشت جلوگیری کند.
بازی های مجازی
در ادامه نصراله عرفانی گفت: طرح این سوال که آیا کودک بازی‌های مجازی انجام دهد، آیا این بازی‌ها خوب هستند یا نه و ... باید گفت: در صورت کلی طرح سوالات این چنینی اشتباه است. زیرا در بعد کلی بستگی به نوع استفاده و فرد دارد که با چه هدفی این امر صورت میگیرد دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور افزود: امروزه باتوجه تغییرات نمیتوان از روبه رو شدن با تغییرات جلوگیری کرد، لذا لازم است به جای جلوگیری از تغییرات کاربران را آموزش داد، سواد اطلاعاتی آنها را بالا برد و آنها را توانمند کنیم به درستی از فضای اینترنت استفاده کنند؛ زیرا آسیب‌ها زمانی رخ میدهند که کاربران سواد اینترنتی و مهارت استفاده نداشته باشند.
وی خاطر نشان کرد: باید سواد اینترنتی والدین بیشتر از سواد اینترنتی کودک باشد و آنها کمک به ارتقای دانش فضای مجازی کودک کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور تصریح کرد: امروزه بخشی از بازی‌ها در فضای مجازی انجام می‌شوند که این بازی‌ها هم می‌توانند همانند بازی‌های فضای فیزیکی مفید و همچنین اگر به درستی قوانین بازی را انجام نشود مضر باشند.
وی گفت: به طور کلی مزایای بازی‌های مجازی، هماهنگی بین چشم و درست را بالا میبرد، اعمال حسی و حرکتی را هماهنگ می‌کنند؛ این قابلیت به قدری گسترده و اثر بخش است که امروزه در بیمارستان‌های پیشرفته کودکان برای فیزیوتراپی کودکانی که آسیب دیده اند از بازی‌های کامپیوتری در جهت هماهنگی اعمال حسی و حرکتی به خصوص هماهنگی چشم و دست استفاده می‌کنند، حتی در بیمارستان‌ها برای کاهش آستانه درد کودکان، مقاومت در برابر بیماری یکی از روش‌ها این است که به آنها اجازه بازی کردن در فضای مجازی می دهند.
عرفانی افزود: هنگام بازی‌های کامپیوتری به کودک آموزش داده می‌شود که بتواند تصمیم گیری کند، علاوه بر آن بازی‌هایی که به صورت گروهی در فضای مجازی انجام می‌شود مهارت‌های اجتماعی کودک در خلال بازی ارتقا پیدا می‌کند.
وی گفت: همچنین فرصتی برای پروش خلاقیت در کودکان ایجاد می شود، زیرا عمدتا افرادی که این بازی‌ها را طراحی می‌کنند افراد خلاق و حرفه‌ای هستند و به طبع آن کودکانی که این بازی‌ها را انجام میدهند به عناصر خلاقیت پی می‌برند با روش‌های نوین آشنا می‌شوند و به نحوی الگو‌هایی برای رشد خلاقیت می‌گیرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور خاطر نشان کرد: نباید استفاده از بازی‌های الکترونیکی برای آموزش را نادیده گرفت امروزه می‌توان دروسی را در غالب بازی برای کودکان جذاب کرد که بتوانند آموزش‌های لازم را کسب کنند، لذا امروزه بازی به عنوان یک ابزار آموزشی در اختیار همه عوامل آموزش و پرورش می‌تواند قرار بگیرد و از این فرصت برای ارتقای آموزش استفاده کنند.
وی درباره دیگر محاسن این بازی‌ها گفت: می‌توان به سخت کوشی اشاره کرد، کودکان می‌آموزند برای رسیدن به اهداف مراحل را یکی پس از دیگری طی کنند و حتی زمانی که باخت دلسرد نشوند و دوباره وارد بازی شوند که باعث تمرین برای سخت کوشی و استمرار در جهت رسیدن به اهداف است.
عرفانی تصریح کرد: بازی‌ها فرصتی برای دریافت اطلاعات می کنند کودکان در طول بازی رفتارهای جامعه پسند را می آموزند و بر فرایند اجتماعی شدن آنها تاثیر می‌گذارد، هنگام بازی هدف گذاری و تعییین هدف آموزش داده می شود، سرعت پردازش مسائل، جستجو راه حل، حل مسئله و مشگل گشایی را افزایش می‌دهد، اطلاعات بصری و دیداری را با اعمال حرکتی هماهنگ و بهبود می‌بخشد؛ همچنین در طول بازی می‌آموزند به طور همزمان می آموزد چند عمل را با هم انجام دهند.
معایب بازی‌های مجازی
وی در خصوص آسیب‌های جسمانی بازی‌های مجازی گفت: خیره شدن به فضای مانیتور در غالب گوش، تبلت، لبتاب و ... می‌تواند به چشم، ستون فقرات، گردن و مچ آسیب برساند.
عرفانی گفت: از لحاظ روانی کودکانی که پیوسته وقت خود را با بازی‌های رایانه‌ای سپری می‌کند زمان کمتری برای معاشرت با اعضای خانواده دارد و که در دراز مدت به فاصله گرفتن از اعضای خانواده منجرب می‌شود، حتی برخی از بازی‌ها حس پرخاشگری را در کودکان تقویت می‌کند؛ از دیگر مضرات می‌توان به افت تحصیلی، گوشه گیری، افسردگی، کندی ذهن اشاره کرد که از عوارض بازی‌های غالبی و در یک فضا بودن است.
در خصوص جلوگیری از آسیب بازی‌های مجازی گفت: وقتی وارد فضایی می‌شویم باید مهارت کافی را برای حضور داشته باشیم؛ لازم است در انتخاب بازی‌ها به کودکان کمک شود، والدین از اطلاعات بالایی برخوردار باشند، هنگام بازی همراه کودک باشند و اگر فرصت همراهی نداشتیم حتما نظارت داشته باشند، ساعات مشخصی را برای بازی در نظر بگیرند به این ترتیب می‌توان به کودکان کمک کرد با جنبه مثبت بازی‌های مجازی آشنا شوند و از مضرات و معایب در امان باشند.
منبع: تابناک
