یک کارگردان تئاتر همدان با انتقاد از مسوولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گفت: متولیان ضد فرهنگ و هنر در استان همدان بر روی صحنه جولان میدهند و بر ریش هنر و هنرمند میخندند.
به گزارش فارس، سید محمود حکمتیاطهر با اشاره به وضعیت تئاتر کشور اظهار کرد: تئاتر امروز کشور را باید به دو بخش «تهران» و «ایران» تقسیم کرد که هر چقدر تئاتر تهران حرفهای، پررونق و تأمین است اما تئاتر ایران ضعیف،کساد و به شدت نیازمند است، لذا به نظر مسوولان هنر کشور را فقط در تهران میبینند و میخواهند.
* اجرای نمایشها در همدان هم برنامه و ثبات خاصی ندارد
وی گفت: متاسفانه اجرای نمایشها در همدان هم برنامه و ثبات خاصی ندارد و معمولاَ نمایشی که کارشناس و مسوولان با آن زاویه نداشته باشند به اجرا در میآید لذا به ندرت نمایش خوب هم در لابلای آنها دیده میشود در حالی که نمایشهای کپی ناشیانه و تماشاگرگریز، زیاد است.
این هنرمند باسابقه همدان در پاسخ به دلایل کوچ هنرمندان به پایتخت با بیان اینکه هنرمند بیشتر از انسانهای دیگر نسبت به مسائل انسانی و شخصیتی حساس است،گفت: وقتی شخصیتش توسط مسوول و کارشناس تخریب و تحقیر میشود راهی جز کوچ یا خانهنشینی نمییابد بنابراین میبینیم که هیچ فاکتور مثبتی برای ماندن و ادامه کار باقی نمانده است مگر برای معدودی که بیشتر متخصص زد و بند و رانت هستند تا هنرمند!
وی با اشاره به مشکلات تئاتر امروز همدان، افزود: غیر از مسائل کلی تئاتر کشور، این بخش در همدان دچار مشکلات خاصی نیز هست که شاید از مهمترین آنها بتوان به عدم توجه و احساس نیاز مسوولان به هنر و تئاتر، هنرمند نبودن متولیان که در نتیجه هنر و هنرمند را درک نکرده و به هنرمند نگاه ابزاری دارند و یا ترویج باند، رانت و نوچهپروری توسط مسوولان فرهنگی استان و حتی کارشناس تئاتر آن (که بشدت روی آن سرمایهگذاری میکند) باعث شده تا برخی بیسوادان کپیکار، که حتی تلفظ صحیح تئاتر را نمیدانند، کارهای درجه چندم تهران را ناشیانه کپی کنند و یا ترکیبی سادهلوحانه از چند نمایش را ارائه دهند.
* تئاتر همدان را بنای کلنگی میبینم که باید کوبیده و از نو ساخته شود
سرپرست گروه نمایشی «سرور» همدان با بیان اینکه تئاتر همدان را بنای کلنگی میبینم که باید کوبیده و از نو ساخته شود، گفت: بنابراین ارائه راهکار در این شرایط چندان کار ساده و امکانپذیر نیست اما به نظر میرسد که بکارگیری مسوولان و کارشناس دلسوز که در عمل منافع و مصالح هنرمند و جامعه را فدای منافع شخصی خود نکنند، میتواند کارساز باشد.
وی با تاکید بر اینکه برای آینده تئاتر استان نگرانم و در حال حاضر چشمانداز خوبی برای آن متصور نیستم، ادامه داد: زمانی میتوان برنامه و حرفی برای آینده داشت که حداقل شرایط وجود داشته باشد که متأسفانه در تئاتر امروز همدان هیچ فاکتور مثبت و کورسوی امیدی دیده نمیشود.
حکمتیاطهر در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به نحوه ورود خود به هنر نمایش با بیان اینکه در 6 سالگی در یک نمایش نقش کوتاهی بر عهده گرفتم که باعث دلبستگیام به تئاتر شد، گفت: در سال 53 در دوره راهنمایی نمایشی را کار کردیم که پس از آن بازیگری مقدسترین هدفم شد تا اینکه درسال 58 در دبیرستان و پس از آن به طور جدی و حرفهای نمایش را دنبال کردم.
وی با بیان اینکه البته برای فعالیت در این حوزه دوره آکادمیک خاصی ندیده ام، افزود: فقط در دوران ابتدایی دوره چندروزهای را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سپری کردم و پس از آن بطور عملی در کنار اساتیدی چون آقایان هادی گروسی و صادق عاشورپور تجربههایی را کسب کردم.
این کارگردان پیشکسوت تئاتر که تاکنون عناوین متعددی را به عنوان بازیگر، کارگردان، طراح و نویسنده در جشنوارههای مختلف کسب کرده است، در این رابطه اظهار کرد: اولین جایزه و رتبه جدی را در سال 56 به عنوان بازیگر برگزیده جشنواره منطقهای خراسان و شاید دلچسبترین مقام را در سال 75 به عنوان بازیگر و کارگردان برتر جشنواره کارگران ایران در نمایش «ابوذر تنها» دریافت کردم.
* در این آشفته بازار، کارکردن امکانپذیر نیست
حکمتیاطهر با بیان اینکه متولیان ضد فرهنگ و هنر استان بر روی صحنه جولان میدهند و بر ریش هنر و هنرمند میخندند، گفت: وقتی متولی فرهنگ و هنر خود نه تنها عاری از هنر است بلکه واضح و آشکارا از هنر اعلام تنفر و انزجار میکند و یا اینکه دیگری شعار ساخت و تجهیز سالن هنر میدهد اما بخاطر انتقادی ساده، تبر بر ریشه هنر مینهد و روز اجرا، نمایش را کنسل میکند، دیگر امیدی به فعالیت نمیتوان داشت.
در حالی که آخرین کار هنری این هنرمند باسابقه تئاتر همدان مربوط اجرای نمایش طنز «گل خندان و علیمردان خان» در اواخر سال 94 است، در خصوص دلایل عدم فعالیت خود در این مدت اظهار کرد: در این آشفته بازار، کارکردن امکانپذیر نیست و این ققنوس باید بمیرد تا صبحی دگر و از خاکسترش ققنوسی دیگر سر برآورد تا برای آینده اضمحلال فرهنگی امروز ثبت شود که آیینهای باشد برای آیندگان تا خطای امروز مردم این مرز و بوم را عبرت گیرند.